Rozdział 35

Misja odpowiedzialności za świat

Odpowiedzialność uczonych za źródłową wiedzę

o Stwórczej Pierwszej Przyczynie

Zwykle naukowcy wprowadzają w swojej dziedzinie wiedzę, która dla nich jest prawdą. Inaczej mówiąc, większość z nich utożsamia z prawdą sprawdzoną wiedzę przez siebie i przez innych naukowców. Jest jednak dziedzina, która została pominięta przez główny nurt nauki. Chodzi o wiedzę o istnieniu Boga, rzeczywistości poza czasem i przestrzenią, a także o duchowości ludzi. Nie chodzi mi o teologię, gdyż ta klasyczna jest oparta na wierze, na objawieniach, a często na ustalonych dogmatach wiary. Nie jest więc wiedzą naukową. Chodzi mi o dziedzinę nazwaną roboczo neotyką źródłową, która zawsze stosuje się do klastycznych kanonów nauki, czyli opiera się na wiedzy. Dla świadomych swej misji uczonych może ona być sygnałem, że powinni sięgnąć do samego źródła powstania wiedzy. Zatem, zastępując religię, mogą kreować wiedzę o Źródłowej Pierwszej Przyczynie wszechrzeczy, którą popularnie nazywamy Stwórcą. Stąd mowa o neotyce źródłowej. W moim przypadku podstawą do analiz w ramach tej dziedziny stanowi system analityczny essenceizm, a wnioski z niego wynikające tworzą teorię wiecznego istnienia.

W takim razie zapraszam naukowców, którzy chcą użyć doświadczeń ze swej dziedziny do rozwiązania źródłowych dla ludzi zagadnień i do zaprezentowania swoich poglądów. Chodzi o takie, które w czasach zanikającej wiary religijnej pokazałyby argumenty świadczące o istnieniu Inteligentnej Pierwszej Przyczyny. Obecnie, w czasie gwałtownego rozwoju nauki każda dziedzina niesie w sobie nową wiedzę o wszechświecie, o stanie przyrody czy o strukturze człowieka. Zatem dobrze by było wykorzystać nową wiedzę, aby zastąpić zanikającą wiarę religijną.

Taki też jest między innymi cel systemu essenceizm, który wstępnie zwrócił uwagę na odpowiedzialność ludzi nauki za nadążeniem za potrzebami duchowymi ludzi, czyli przełamania braku wiedzy o ewentualnym Osobowym Stwórcy wszechświata. Chodzi mi również o wiedzę o pojawieniu się życia biologicznego oraz o nas, o ludziach przeżywających swe życie na Ziemi.

Przez prezentację systemu analitycznego essenceizm i teorii wiecznego istnienia chciałbym ze swej strony zaprosić jak najwięcej osób, które mają wypracowaną wiedzę naukową dotyczącą proponowanych poniżej tematów w formie pytań.  Oto one:

Jak zaprezentować Źródłową Pierwszą Przyczynę, czyli Osobowy Inteligentny Byt Pierwoistny?

W jaki sposób można przypisać Pierwszej Przyczynie powstanie życia zakodowanego w materii?

Jak można Źródłowej Pierwszej Przyczynie przypisać pojawienie się człowieka posiadającego nie tylko organizm biologiczny, ale również osobę duchową?

Czy istnieje osobowe źródło zła, zwane Szatanem?

W powyższych pytaniach użyłem terminów, które aktualnie używa system essenceizm. Uważam je za najbardziej precyzyjne. Jestem otwarty na propozycje dotyczące każdej wiedzy o nowatorskim charakterze. Równocześnie dla szerszego grona akademickiego prezentuję teorię wiecznego istnienia.

 

Odpowiedzialność ludzi wiary za odnowę miłości,

aby uwolnić świat od siły władzy

Duchowni wielkich religii, zwanych objawionymi, powinni wziąć współodpowiedzialność za usunięcie zła z życia ludzkości. Widząc, że po tysiącach lat wciąż trudno jest naprawić świat, powinni zacząć wszystko od nowa. Sławne zdanie z Apokalipsy św. Jana (21, 5): „Teraz wszystko nowym czynię…” nasuwa ważną konkluzję, którą system essenceizm traktuje jako możliwość przeprowadzenia odnowy świata. Tak jak Einstein przez wyzbycie się obciążeń klasycznej fizyki oraz dzięki swej intuicji i wyobraźni zmienił oblicze całej fizyki dotyczącej wszechświata, tak i ludzie różnych religii, chcąc wziąć przykład z jego śmiałej decyzji, powinni wyzbyć się wszelkich obciążeń wizji wiary prezentowanej przez wieki. Dzięki zastosowaniu logiki, wyobraźni i niezależnego myślenia mogliby pomóc naukowcom, politykom, a także biznesmenom, by spełnili swą odpowiedzialność za świat.

Jednakże analizy, które zrobiłem za pomocą systemu essenceizm, wykazały, że takie dążenie do odnowy pierwotnego stanu dobra nie mam zbyt wielkiego zrozumienia wśród ludzi. Zatem trzeba zastanowić się, w jaki sposób zacząć wszystko od nowa. Stale aktualnym problemem ludzkości, a więc i ludzi wiary, jest brak właściwej wiedzy, w jakiej rzeczywistości żyjemy obecnie. Na dodatek ta sprawa zajmuje tylko nieliczne osoby, które nie mają wpływu na innych.

Według systemu essenceizm przez zmianę kierunku Pierwoistnej Siły Miłości powstała siła władzy, czyli pojawiło się nowe zjawisko o nazwie zło. Można to tylko naprawić, przywracając pierwotny kierunek Siły Miłości pochodzącej bezpośrednio od Ojca ludzkości. Oznacza to całkowitą rezygnację z różnego rodzaju kultów, przykazań, nakazów, a zwłaszcza z władzy nad ludźmi. W ten sposób można by wreszcie spełnić marzenia Jezusa o odnowie świata. Jego marzeniem było bowiem to, by każdy człowiek był dzieckiem Boga, czyli żeby każdy z nas stał się dokonały jak Ojciec Niebieski. Warto pamiętać także, że marzył On, by powstała nowa dobra społeczność ludzka. Swoje marzenia oparł na miłości przyjacielskiej wśród ludzi. Zarówno dwa tysiące lat temu, jak i obecnie Syn Boży, jako doskonały człowiek, mógłby być centrum procesu zbawiania świata spod władzy Szatana. Syn Boży ma bowiem moc duchowości większą o Szatana, a także dysponuje Pierwoistną Siła Miłości, która może się przeciwstawić sile władzy. Jedyne, co potrzebuje Syn Boży, to poparcie ludzi, którzy potraktują Go nie tylko jak „tarczę” przeciwko Szatanowi, ale także jako przyjaciela, nauczyciela i przewodnika duchowego. Jego sposób działania nie będzie wymagał żadnych struktur religijnych, kultu ani nakazów. W systemie essenceizm porównałem takie działanie do pandemii wirusa, który roznosił się po świecie bez żadnych barier i bez żadnej struktury organizacyjnej, którą stosują religie. Dzięki takiemu działaniu Syn Boży może wywołać początek pandemii „wirusa miłości”.

W ramach zrozumienia misji Syna Bożego essenceizm proponuje zrozumienie pewnego zjawiska, które może pomóc ludziom. Chodzi o to, że każdy człowiek może pełnić rolę anioła. W pewnym stopniu wiedzą o tym ludzie, który w społeczeństwie pełnią służbę obrony, ochrony oraz różnego typu wsparcia. Są dla nas jak aniołowie. System essenceizm wykazał, że ludzie dla Stwórcy stanowią sens Jego stwórczego działania, podczas gdy aniołowie są istotami służebnymi wobec ludzi. Zatem według essenceizmu mamy nie tylko stosować miłość przyjacielską, ale również być dla siebie „aniołami”. Oznacza to, że ludzkość może stworzyć pewien rodzaj anielskiej sieci przyjaźni, pomocy i służby. Mogą się tym zająć ludzie religii, którzy zamiast być „sługami bożymi” mogą zostać sługami ludzi i być dla nich jak aniołowie.

Zatem dla rozpoczęcia prawdziwej odnowy naszej rzeczywistości do stanu pochodzącego od Stwórcy należałoby przywrócić właściwy kierunek Siły Jego Miłości. Praktycznie oznaczałoby to przekształcenie siły władzy w siłę miłości wzorowaną na tej, którą ma Stwórca. Chodzi najpierw o miłość dziecięcą, która prowadzi do pełnej ufności wobec opiekuna reprezentującego miłość Ojca Niebieskiego. Następnie chodzi o miłość małżeńską, która prowadzi do równości i jedności wszystkich ludzi, którzy chcą zrozumieć Serce Stwórcy. Trzecia forma miłości, czyli miłość rodzicielska, prowadzi do pełnego przyjęcia odpowiedzialności za rozwój świata zgodny z ideą nadaną jej przez Byt Pierwoistny. Za tą ideą idzie zrozumienie wieczności przez każdego człowieka oraz osiągnięcia doskonałości osobistej. Ostatnia forma miłości, czyli miłość przyjacielska, będzie miała kluczową rolę w odnowie świata, ponieważ połączy aktywność wszystkich sfer życia społecznego.

 

Odpowiedzialność ludzi polityki, aby siłę władzy

zastąpić siłą miłości, czyli służbą

Praktyczne wprowadzanie skutków aktywności ludzi wiary oraz tych, którzy poczują się odpowiedzialni za odnowę świata, będzie możliwe jedynie przy aktywnej współpracy wszystkich przedstawicieli społeczeństwa, a zwłaszcza działających w polityce. Dla nich powinna się skończyć era władzy, a zacząć era miłości.

System essenceizm w poprzednich opracowaniach wskazywał, że rzeczywistość świata w koncepcji Bytu Pierwoistnego nie przewidywała w ogóle władzy, czyli odgórnego egzekwowania praw i zasad porządku społecznego. Oznacza to wymuszanie określonego zachowania się ludzi życzących w zorganizowanych społeczeństwach. Mimo, że ludzkość nie wyobraża sobie obecnie działania struktur społecznych bez funkcjonowania władzy, to mój system sugeruje taką możliwość. Oczywiście potrzebne jest do tego uznanie przywództwa Syna Bożego, nie w sensie „religijnym”, ale w sensie przewodnictwa duchowego wspartego obecnością miłości przyjacielskiej. Nie będzie zatem już miejsca na „sojusz ołtarza z tronem”, lecz na przyjacielską pomoc ludzi wiary, nauki, kultury czy gospodarki wobec ludzi polityki w służbie zarządzania dobrami przeznaczonymi dla całej ludzkości. Będzie to wkład ludzi w rozwój miłości przyjacielskiej, a także wsparcie dla miłości dziecięcej, małżeńskiej oraz rodzicielskiej. To właśnie oznacza świat bez władzy, w którym ma być tylko miłość.

Reasumując trzeba stwierdzić, że jest to zadanie dość trudne do wykonania. Dlatego od dłuższego czasu próbuję wyjaśnić to wszystko ludziom przez system essenceizm. Analiza dobrej rzeczywistości znajduje się w wielu moich opracowaniach łącznie z tym, które jest przed wami. Dodatkowo dla potrzymania nadziei, że takie rozwiązanie ma sens, zaprezentowałem teorię wiecznego istnienia. To wszystko, co mogę zrobić.