Rozdział 7

Zrozumienie właściwej wizji Boga

W essenceizmie, wzorowanym na analizie naukowej, chcąc opisać Boga, należy najpierw zwrócić uwagę na Jego podstawowe przymioty. Powinny być one na maksymalnym poziomie, co oznacza, że Byt Pierwoistny jest absolutny, doskonały, wieczny i dobry. Pozostaje jeszcze bardzo ważna sfera rzeczywistości rzucająca światło na istnienie wszystkiego poza Nim. Dotyczy ona Jego bieżącego kontaktu ze Swoim dziełem. To dzieło, czyli inaczej wszechstworzenie, powinno być z Nim nierozerwalnie związane. W przeciwnym razie On sam nie miałby w ogóle żadnego sensu. Można byłoby wówczas przyznać rację ateistom lub traktować Jego istnienie jak obecność krasnoludków w bajkach dla dzieci.

Wiara w Boską wszechwiedzę, sprawiedliwość czy miłosierdzie niekoniecznie pomaga w zrozumieniu oczekiwanej przez nas aktywności Boga w naszym świecie. Częściej wywołuje żal, gdy zgodnie z naszym oczekiwaniem nie pomaga nam w cierpieniach lub jest głuchy na nasze prośby. Wielu ludzi straciło w takich warunkach wiarę i odrzuciło możliwość istnienia Boga. Essenceizm pragnie wyjść takim ludziom naprzeciw, zapewniając ich, że ich oczekiwania są niewłaściwe. Co prawda zawiedzionym ludziom nie wystarczy „brutalna” prawda, że Bóg nie uczestniczy w życiu ludzkości, a wszelkie tego typu oczekiwania wynikają z ich niewłaściwej wiedzy, którą duchowni różnych religii przekazują swoim wiernym.

Zadaniem essenceizmu jest „niebrutalne” wyjaśnienie ludziom, kim jest Bóg, jaki On jest i gdzie się znajduje.   To, że jest Absolutem, Wiecznością, Doskonałością i Dobrem, stanowi tylko wstęp do wyjaśnienia tego zadania. Essenceizm musi się zmierzyć z kontrowersyjnym dla wielu ludzi twierdzeniem, że Bóg nie zna zła. Koncepcja ta pociąga za sobą kolejne twierdzenia, z których większość stoi w sprzeczności z dotychczasowym pojęciem o wszechwiedzy, dobroci i sprawiedliwości „teologicznego” Boga. Jest On dotychczas znany dzięki licznym świętym księgom oraz wynik nauczania różnych wyznań. Treść tych nauk po przeanalizowaniu ich w ramach essenceizmu prowadzi do wniosku, że ludzie wierzą w tak zwanego wyimaginowanego Boga. Takie określenie jest przeciwieństwem Bytu Pierwoistnego, którego należy poznać nie tylko wyobraźnią, ale również za pomocą wiedzy naukowej. W przeciwnym razie może On być rzeczywiście wymysłem ludzi tworzących religie.

Właściwe rozumienie Boga najlepiej zacząć od podstawowej zasady dotyczącą więzi Stwórcy ze stworzeniem. Jest nią to, że Byt Pierwoistny stworzył je na Swój obraz, czyli zgodnie ze swymi przymiotami. W ten sposób całe stworzenie wykazuje przeznaczony mu poziom inteligencji, woli i uczuciowości. Wyjątkowo, w przypadku człowieka, który zajmuje pozycję ponad wszechstworzeniem, mamy nie tylko do czynienia z powołaniem go do życia na obraz Stwórcy, ale także na Jego podobieństwo. To prowadzi do stwierdzenia, że człowiek powinien być istotą analogiczną do Bytu Pierwoistnego, równie niepowtarzalną i unikalną jak On Sam. Tak oczywiście będzie w skali istnienia każdej pojedynczej osoby po jej dojściu do doskonałości. To tak, jakby doskonały człowiek był bogiem „w pigułce”.