Rozdział 5

Stwórca – Byt Pierwoistny

Niniejsze opracowanie dokonuje logicznej analizy pojęć religijnych w oparciu o najnowsze osiągnięcia nauki. W szczególności dotyczy to możliwości istnienia Boga-Stwórcy. Właśnie w czasie poszukiwania faktów świadczących o Jego obecności może się przydać wiedza pochodząca z astrofizyki teoretycznej i fizyki kwantowej. Dzięki zaakceptowaniu Aktywnego Obserwatora – Stwórcy będzie można łatwiej przyjąć konieczność istnienia Sprawczej Przyczyny istnienia wszechrzeczy. Będę zatem szukał Tego, dla którego czasoprzestrzeń jest skutkiem Jego aktywności, podczas gdy On sam może nieskończenie istnieć poza czasem i przestrzenią.

Stan poza czasem i przestrzenią jest ważnym określeniem „miejsca” istnienia poszukiwanego Stwórcy. To jedno z najważniejszych, obok Bytu Pierwoistnego, pojęć tego opracowania. Ten stan najlepiej nazwać sferą, z tym zastrzeżeniem, że nie chodzi o jakąś ograniczoną przestrzeń, ale o wieczny i bezkresny stan rzeczywistości. Otacza on zewsząd czasoprzestrzeń wszechświata. Wymyka się także naszej wyobraźni, gdyż przerasta wszystko, co nasz mózg może sobie wyobrazić. Zresztą samo istnienie Bytu Pierwoistnego przerasta również naszą wyobraźnię. Jednakże te trudności nie powinny przeszkodzić mi w analizie tego stanu i w badaniu poszczególnych przymiotów Bytu Pierwoistnego.

Zanim przedstawię całość opisanych tematów, chciałbym jeszcze dokładniej zaprezentować moją wizję wszechrzeczy zawartą w tym opracowaniu. Określa ona moje spojrzenie na problemy religijne i filozoficzne w formie przypominającej analizę naukową. W związku z tym i z potrzebą usystematyzowania tej metody wprowadzam nazwę essenceizm. Jest to nowe pojęcie, używane na razie tylko przeze mnie, oznaczające system analityczny oparty na logice, a przeznaczony do badania osobliwości poza czasem i przestrzenią. Ten system przygotowuje narzędzia do analizy zjawisk pozamaterialnych, zwanych duchowymi, w celu ujęcia ich w jednolitą teorię.

Ten system wywodzi się z fundamentalnego założenia, że źródłem wszystkiego jest Sprawczy Byt Pierwoistny. Jest On Absolutem, Doskonałością i Prapoczątkiem wszystkiego, czyli Pierwszą Przyczyną. W założeniu istnieje On od zawsze, czyli od nieskończoności.  Będzie też trwał wiecznie, czyli w nieskończoność. We wszystkich analizach essenceizmu niezmiennie kieruję się tym podstawowym założeniem. Sprawdzam każdy pogląd, teorię czy twierdzenie w odniesieniu do koniecznych przymiotów Bytu Pierwoistnego, utożsamianego w moim opracowaniu z pojęciem Boga-Stwórcy.

Muszę teraz wyjaśnić, dlaczego przyjąłem takie założenie. Zrobiłem to dlatego, że istnienie Boga nie jest dla mnie problemem wiary, ale logiczną koniecznością. Odrzuciłem bowiem pogląd, że wszechświat powstał z niczego. W tej sytuacji, bez uznania Stwórcy jako Początkowej Konieczności, nie potrafiłbym wyjaśnić faktu zaistnienia wszechświata, a w szczególności okoliczności powstania materii. To samo dotyczy zaistnienia życia. W tym przypadku obecność Stwórcy jest również koniecznością. Oczywiście, moje założenie zostanie zweryfikowane w trakcie przeprowadzania analizy prawdziwości hipotezy, że taki Sprawczy Byt mógł rzeczywiście stworzyć wszechświat, życie i ludzi. Na razie niech to będzie tylko teoria.

Co oznacza, że Bóg jest Stwórcą? Essenceizm stanowi, że Byt Pierwoistny jest twórcą czasu i przestrzeni. Oznacza to, że działając spoza czasu i przestrzenni, zapoczątkował czas i przestrzeń wypełnioną różnymi formami energii i materii. Krótko mówiąc, stworzył czasoprzestrzeń wszechświata.

Najważniejszym pojęciem w poszukiwaniu Bytu Pierwoistnego jest nieskończoność, której istnienie uznają nie tylko naukowcy, ale funkcjonuje ona również w powszechnej ludzkiej świadomości.

Dość łatwo przychodzi nam zaakceptować nieskończoność ukierunkowaną na przyszłość. Czujemy podświadomie, że wszechświat będzie trwał wiecznie, gdyż nawet jeśli na Ziemi nastąpi jakiś kataklizm i zaniknie na niej życie, w skali całego kosmosu będzie to prawie niezauważalny incydent. Nie ma żadnych przesłanek, aby negować stałe, nieprzemijalne trwanie wszechświata. Dużo trudniej przyjąć do wiadomości i zrozumieć nieskończoność ukierunkowaną w przeciwną stronę, czyli zwróconą w przeszłość. Zawsze będziemy zadawali sobie pytanie, zresztą bardzo logiczne, co było przedtem. Nawet stwierdzenie, że Bóg istniał od zawsze, pociągnie za sobą wciąż to samo pytanie, co było przed Nim lub gdzie jest ten odwieczny początek. Oczywiście nieskończoność nie ma końca, ale również nie ma początku i to jest najtrudniejsze do przyjęcia.

Wszystkie argumenty użyte w tym opracowaniu prowadzą do podstawowego twierdzenia, że Stwórcę, czyli Byt Pierwoistny, trzeba wiązać z poszukiwaną sferą transcendentną: nieograniczoną w niczym oraz nieskończoną od wstecznej nieskończoności do nieskończoności w niewyobrażalnej przyszłości. Na obecnym poziomie rozwoju naszej cywilizacji tylko taki Stwórca powinien być akceptowany przez logicznie myślącego mieszkańca Ziemi.

Każdego autentycznego twórcę łączy z jego dziełem nierozerwalna więź. Im bardziej autor angażuje się w swój akt twórczy, tym bardziej jest z nim związany. Najbardziej zaangażowany artysta odzwierciedla w swojej pracy wszystkie posiadane umiejętności i emocje, po prostu samego siebie. W przypadku Boga Jego działanie ma najczęściej charakter procesu twórczego, który oddziałuje na całą przyszłość. Jeśli już czegoś dokona i zdecyduje, że jest dobre, to w ten sposób określa stan doskonałości i ustanawia obowiązującą normę. Najlepiej jej wtedy nadać nazwę Prawo Boże pisane dużymi literami, aby podkreślić jego unikalność i wieczne obowiązywanie. W całym tym opracowaniu Prawem Bożym nazywam to, co ludzie utożsamiają ze Słowem Bożym, to znaczy treści obiektywnie trafiające do ludzi za pośrednictwem spisanych objawień. Analizując pewne zapisy biblijne, można częściowo rozpoznać elementy Prawa Bożego. Szczególnie ważne informacje znalazły się w naukach Jezusa Chrystusa. Również zapisy Koranu dają pewne wyobrażenie o poszukiwanych przez nas wartościach pochodzących od Boga. Możemy je też znaleźć w innych uznanych zapisach religijnych. Wszystkie one powinny mieć na celu zbudowanie całościowego obrazu wiedzy o wartościach kojarzonych z Bogiem.

Dodatkowo, obok terminu Prawo Boże, używam w moich tekstach pojęcia Zasady Boże. Oznaczają one ponadczasowy stan rzeczywistości, którą ukształtował Stwórca. Zasadą, pisaną dużą literą, jest to, że Bóg jest absolutem, doskonałością i nieskończonością. Między innymi jest nią też to, że człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Bytu Pierwoistnego, czyli pochodzi bezpośrednio od Tego, który przez chrześcijan jest nazywany Ojcem Niebieskim. Te Zasady, w odróżnieniu od Jego Praw, przyjmuje się intuicyjnie, gdyż tak podpowiada nam nasze serce i zrozumienie ponadczasowych wartości, pomimo że takie postępowanie należy uznać za „nienaukowe”.

Podsumowując dotychczasowe twierdzenia, trzeba przyznać, że Bóg jest najdoskonalszym Twórcą, Artystą i Ojcem.

 

Dla uzupełnienia tych stwierdzeń odsyłam do poniższych rozdziałów:

Rozdział 6: Wszechmoc - Energia Pierwszej Przyczyny

Rozdział 7: Wszechświat tkwi w Bycie Pierwoistnym

Rozdział 8: Doskonałość Boga

Rozdział 9: Bóg - Absolutne Dobro

oraz

Rozdział 20: Bóg – Jego cechy, atrybuty i możliwości

 

 

 

 

 

 

 

 

Essenceizm -

Analityczny system dla zrozumienia istnienia Boga, świata duchowego i wieczności człowieka

 

 Treść tej strony internetowej to książki o systemie analitycznym essenceizm oraz:

                                                  Teoria Wiecznego istnienia

 1. Essenceizm 1 - “Bóg nie jest z tego świata”zrozumienie Boga

 2. Essenceizm 2 - “My jesteśmy z tego świata” - zrozumienie człowieka

 3. Essenceizm 3 - “Zło jest z tego świata” - zrozumienie zła

 4. Essenceizm 4 - “Wizja nie z tego świata” - zrozumienie świata

 5. Essenceizm 5 - “Wieczność nie jest z tego świata” - zrozumienie wieczności

 6. Essenceizm 6 - “Nieprawdziwi bogowie z tego świata” - zrozumienie roli religii

 7. Essenceizm 7 - “Miłość z tego i nie z tego świata” - zrozumienie siły miłości

    Wprowadzenie:  Zarys Teorii Wiecznego istnienia - broszura informująca o tej teorii